Ceną była śmierć za wolności smak

74. Rocznica walk pod Falenicą - kazanie ks. proboszcza Witolda Gajdy na cmentarzu w Aleksandrowie
 
19.09.2013r.- Ceną była śmierć za wolności smak

Oddajemy hołd 13. Dywizji Piechoty Strzelców Kresowych, której przedstawicieli mamy wśród nas w osobach: pana Henryka, Eugeniusza i Kazimierza, jej dowódcom i żołnierzom, którzy obronili wolność 1920 roku i walczyli dzielnie w kampanii wrześniowej 1939 roku. http://www.youtube.com/watch?v=jdLPT8mt6VI
Ceną była śmierć za wolności smak , choć minął czasu szmat, ty pamiętaj brat, ceną była śmierć, życie oddał dziad, 63 dni chwały, nie przeliczając strat. /Hemp gru/ piosenka hip-hopowa w wykonaniu młodego pokolenia raperów.
Pochylamy czoła i w sercu wzbudzamy szacunek wobec starszego pokolenia , w tym tu obecnych żołnierzy i walczących o wolność Ojczyzny. Szacunek należy się z tytułu wieku; młodzi szanują starszych – to odwieczne prawo, zasada. Naruszenie tej zasady wywraca wszystko do góry kołami jak mówimy o wywrotce samochodu. Szkoła uczestniczy obok rodziny i Kościoła w przekazywaniu tych wartości i przypomina o zdrowych i słusznych zasadach wzajemnego społecznego współżycia. Ale ten szacunek wobec obecnych tu także starszych osób wypływa z ich miłości do Ojczyzny, z ich umiłowania wolności, prawdy, z ich poświęcenia swojego życia dla dobra Narodu, z ich wierności wobec prawdziwej historii.
Jesteśmy wdzięczni Dyrekcji za inicjatywę i kultywowanie tradycji Mszy świętych tu, na cmentarzu w Aleksandrowie, by modlić się za poległych żołnierzy i o łaskę Bożą dla żyjących, i za przywoływanie z historii pięknych, choć tragicznych i bolesnych kart. Tam wtedy przed ponad 70 laty i tu dzisiaj staje przed nami Polska, Ojczyzna, umiłowany Naród, wszystko, co Polskę stanowi, całe to wielkie dziedzictwo, któremu na imię Polska.
Drogie dzieci, młodzieży, nauczyciele, politycy, bracia i siostry - czy jesteście dumni, że należycie do Narodu, tak strasznie doświadczanego przez wieki, którego historię znaczą także te oto tutaj groby, śmierć przedwczesna, często mówimy niepotrzebna, wiele ran, które do dzisiaj nie są zagojone, prawdy, które do dzisiaj nie zostały w pełni odkryte? Czy możemy mówić, że to jest moja Polska  - nie tylko tu i teraz, w obecnej postaci społecznej, kulturowej i politycznej ale także ta historyczna z jej bolesnymi wydarzeniami, z jej zwycięstwami i przegranymi, Polska z jej 1000-letnią chrześcijańską kulturą, z jej tradycjami, z jej tożsamością! Czy za taką Polską się dziś opowiadamy, czy taką Polskę tworzymy, budujemy, czy takiej Polski chcemy, czy o takiej myślimy i pragniemy?
„Jesteś obywatelem świata” , promowany przez część anarchistów[1]i trockistów[2] oraz pewne nowe ruchy religijne takie jak Ananda Marga[3] - pogląd negujący wszelkie podziały kulturowo-polityczne i terytorialne. Zwolennicy kosmopolityzmu uważają za swoją ojczyznę nie jakiś kraj czy inny obszar, ale cały świat.
Tu na grobach żołnierzy II WOJNY ŚWIATOWEJ robimy rachunek sumienia z patriotyzmu, miłości do Ojczyzny Ceną była śmierć za wolności smak, choć minął czasu szmat, ty pamiętaj brat, ceną była śmierć, życie oddał dziad, 63 dni chwały, nie przeliczając strat. Cieszy obecność tutaj Was wszystkich i modlitwa, wzniesienie myśli do Boga, Stworzyciela i Zbawcy człowieka, ale też to nasze eucharystyczne spotkanie z Chrystusem, który śmierć zwyciężył i żyje, to nasze przeżywanie wiary w Jego obecność i miłość, prowadzi do naszej codzienności; papież Franciszek mówi wyraźnie, że z Ewangeliątrzeba wyjść na ulice tzn. zanieść Chrstusa i jego słowo do domów, szkoły, bazarów i kin, restauracji, stadionów- wszędzie tam jest Polska, bo wszędzie tam jesteśmy Polakami i dajemy temu świadectwo.
Umiłowani w Chrystusie, siostry i bracia, życzę każdemu i każdej z was, aby ta dzisiejsza uroczystość zrodziła w was nową myśl, nowe pragnienie, nowe serce. Jestem przekonany, że tak właśnie będzie bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przed Ducha Bożego – niech światło i moc Chrystusa przemienia nasze serca i czyni je bardziej miłosiernymi, czyli otwartymi na prawdę i miłość wobec drugiego człowieka.

Dziś słyszymy słowa, które mają nas pocieszyć i umocnić, i pomagać w dobrym, szlachetnym życiu, zachowajmy pamięć tej ewangelicznej sceny, by stała się wyznacznikiem naszego postępowania – wobec Boga i człowieka, wobec Historii i Narodu: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała… twoja wiara cię ocaliła idź w pokoju.